Mihriban Mirap: “İnsan yaşamı sadece fiziksel gereksinimlerin giderildiği ve çalışmayla geçen bir süreç olsaydı ne kadar kuru, yavan ve içi boşalmış bir hayat olurdu. “

Sanatınızdaki değişim ve gelişimi yıllar içinde ürettiğiniz eserleriniz üzerinden anlatır mısınız?
2005 senesinde Plastik Sanatlar Bölümü’nden mezun oldum. Okul döneminden itibaren başlamış olduğum çalışmalarda mekan ve insan portrelerinin yanı sıra, insanın fiziki karşıtı olarak endüstri çağının ilk verilerinden olan bisiklet; gündelik yaşamın öğesi ve birer sanat maddesi olarak resimlerimde yer alıyordu. Günlük yaşamımızda sıkça karşımıza çıkan tüketime dayalı yazılar ve (dergi, gazete, reklam, billboard..) 50’li yıllara ait dergilerde yer alan reklamlardan oluşan kolajlara yer vererek, yıllardır süregelen popüler tüketim dünyasına dair unsurlar arasındaki gerilimi eğlenceli bir oyun gibi konu alıyordum. Tüketim dergilerinde ve reklamlarında görmeye alıştığımız kadın imajını irdeliyordum.

Son resim çalışmalarınızın (sergi) hikayesini yazar mısınız?
Artgalerim BEBEK’teki son sergimin ismi “Zamansız Fenomen”. Tabiki bu vakiti olmayan fenomen insan olarak algılanmasın. Bu ismin amacı tarihte resim sanatına baktığımız zaman geçmişin yaşam gündemlerine ışık tutan belgeler niteliğindedir. Benim de resimlerimde bugünün insanları yer alsa da, artık eski ile yeninin bir arada yaşandığı kavramlar ortaya çıktı. Eskiyi yeniden güncelliyoruz. Belki tarihi tekrar ediyoruz. Ama aynı zamanda çağın getirilerine ayak uyduyoruz. Bunu da yaşlı, genç, çocuk demeden gerçekleştiriyoruz. Artık teknoloji kuşaklar arasındaki kültürü de birleştirmeye başladı. Bu şekilde düşünerek son sergimin resimleri oluşmaya başladı.

İnsanların sanatınızı algılama biçimleri hakkında izlenimlerinizi aktarmak ister misiniz?
İnsanlar yaptığım resimlere karşı yakınlık kurup sempati duyabiliyorlar. Tabiki iyi eleştiriler aldığım gibi resimlerime katkısı olabilecek eleştirilerde alıyorum. İzleyicelerden aldığım yorumlarda kendilerininde dahil oldukları bir moda gündemi var. Bugün intagramda, bloglarda takip ettikleri fenomenlerin bana ait yorumlamalarını görüyorlar.

Sanat ve sanatçı tanımlarınızı alabilir miyim?

Sanatın insan yaşamının gelişmesi için ve fikir özgürlüğünü yansıtabilmesi için bir yol olduğunu düşünüyorum. İnsan yaşamı sadece fiziksel gereksinimlerin giderildiği ve çalışmayla geçen bir süreç olsaydı ne kadar kuru, yavan ve içi boşalmış bir hayat olurdu. Sinema, müzik, edebiyat, heykel, resim, tiyatro.. gibi sanat eserlerinden yoksun bir yaşamda insan ruhu aç kalırdı. Bana göre bilimden bile daha önce insanın yaşamında var olan sanat, insanlığın tarihiyle yan yana, iç içe ilerlemiş, gelişmiş ve günümüze kadar boyut ve görüntü değiştirerek ulaşmış, toplumların gelişimine büyük katkılar kazandırmış bir alandır.

Mutluluk ve sanat ilişkisi hakkındaki düşünceleriniz nedir?
Duygu ve düşüncelerin yansımasıdır sanat. İzleyiciyi düşündürür. Zaman zaman da dahil eder. Düşünceye ulaşan veya dahil olan izleyici de sanatçı da amaca ulaşmanın mutluluğunu yaşar.

İzlediğiniz sanatçılar, akımlar nelerdir?
İzlediğim Türk ve yabancı pek çok sanatçı ve etkilendiğim akımlar var. Fakat isim vermem gerekirse David Hocney, Alex Katz, Tom Wasselman gibi sanatçılardan etkileniyorum.

Günümüz sanatı hakkında neler düşünüyorsunuz?
Günümüz sanatı teknolojinin de dahil olduğu, farklı disiplinlerin içiçe girdiği, çeşitliliği barındıran bir alan oldu. Sanat artık düşünceyi ve fikri barındıran farklı materyallerle bunu ifade eden özgün bir platform. Sanatı destekleyen kurumlar, müzeler, galeriler, fuarların da olması görsel sanatlar disiplininin daha yaygın olmasını sağladı. Bugün ülkemizin sanatçılarını uluslararası platformlarda görmek veya bir yabancı sanatçının eserlerini ülkemizde görmek sanatın global olduğunu gösteriyor.

Ülkemizdeki sanat eğitimi hakkında düşünceleriniz nelerdir? Önerileriniz olabilir mi?
Ülkemizde sanat eğitiminin daha gelişim aşamasında olduğunu düşünüyorum. Bugün ülkemizin uluslararası çapta bir sanat müzesi mevcut değil. Müzelerimiz hep özel ve gezici sergilere yer veriyorlar. Bence devletin desteklediği, dünyadan eserlerin yer aldığı, tarihe belge ve ışık tutan sanat müzelerimiz olmalı. Okulların müzeleri ziyaret etmeleri, müze ve sanatı sevme kültürünün çocuklara aşılanması gerekiyor. Bununda en temel yerinin müzeler olduğunu düşünüyorum.

1981 yılında İstanbul’da doğdu.
2005 yılında Yeditepe Üniversitesi, Güzel Sanatlar Fakültesi, Plastik Sanatlar Bölümü’nden mezun oldu.
Prof. Özdemir Altan, Prof. Zahit Büyükişleyen, Prof. Turan Aksoy ve Prof. Gülveli Kaya atölyelerinde eğitim aldı.
2014 yılında Pedagojik Formasyonunu Mimar Sinan Güzel Sanatlar Üniversitesi’nde tamamladı. Çeşitli resim yarışmalarında eserleri sergilenmeye hak kazandı.
İlk kişisel sergisi “Ben Böyle Görüyorum”u 2011’de gerçekleştirdi. İkinci kişisel sergisi “Şehir Makinesi” 2013’de gerçekleştiren sanatçı, Yeditepe Üniversitesi’nde Yüksek Lisans eğitimine devam edip, İstanbul’da bulunan atölyesinde resim yapmaya ve yurtiçinde, yurtdışında karma sergilere katılmaya devam etmektedir.