Nazan Azeri: “Sanat insanın varlıkla, varolanla hesaplaşmasıdır…”

Yazan Ayşe Gülay Hakyemez Son güncelleme Şub 27, 2020

“Örtemeyen” Annemin Gelinliği-2008

“Ne var Nazan’ın resimlerinde? İnsanoğlu atılmış bu dünyaya. Neden? Bilemiyoruz. Anlamsız. Bu dünyaya insanın gelmesi anlamsız, yaşaması anlamsız, ölümü de anlamsız. Ve tanrı oyun oynamış, böyle atmış insanı bu dünyaya, eksik bir varlık olarak koymuş. İnsan birşeyler bulmuş, kendine göre teselliler bulmuş, yaratmış. Ama sonunda zaman öyle büyük bir kasırga ki bir çok şeyi alıp götürüyor. İnsanı, yıpranmanın, yokluğa gidişin karşısına koyuyor…ve insan yarattığı eserlerin bir yerde yıpranması ve yokluğa gitmesine karşı koyamıyor. İnsan orada derin bir hüzün duyuyor , acı ve üzüntü duyuyor içinde… 20. yy. felsefesi bu acının ifadesidir, sanatı da bu acının ifadesidir. Yaptıkların da bu acının ifadesidir. Bunları tek kelime ile söylersek, bunlar ekzistansiyel görünüşlerdir. İnsanın varlıkta, varlıkla olan iletişimde içinde duyduğu acının, hüznün bunlar… bir ifadesidir. Yani ben gittim, bunları gördüm, ne güzel ne hoş diyemiyor. Ahh ne güzel sarılayım bunlara diyemiyor insan. Böyle bir anlayışla bu resmin karşısına geçilmez. Bu eserlerin karşısında düşünme payı olan bir insanın olması lazım. Efendim ben gittim resimleri gördüm ne kadar güzel, hoş. Bu anlayışla bu resmin karşısına geçilmez. Bu resim insanı hüzne sevkeder. Bu resimlerde bir hüzün, bir drama var. İnsanın draması var bu resimde.”

Prof. Dr. İsmail Tunalı 2008’de hangi resimlerinize bakıyordu size bunları söylerken?

NA: “Örtemeyen” isimli resimlerime ve “Annemin Gelinliği” isimli video çalışmama baktığı zaman söylemişti o sözleri. Daha sonra da o çalışmalarım üzerine bir yazı yazdı. “Nazan Azeri, sanatı üzerine söyleşiler ve yazılar” isimli kitapçıkta da yayınlandı o yazı.

“Örtüsüz” 2010

Sanatın çağımızdaki yeri nedir? 10-50-100 yıl öncesindeki yeri neydi size göre?

NA: Bir yapıt, portre de olsa, aynı zamanda bir evren algısıdır. Sanat insanın varlıkla, varolanla hesaplaşmasıdır ve bu hesaplaşma çağın sosyal-ekonomik- bilimsel-teknik değişimleri ile de yakından ilgilidir.

Sanat ve Çocuk nasıl buluşturulmalı sizce? Eğitimde nelere yer verilmeli?

Çok fazla sıkmadan ve fazla müdahale etmeden… Her yaşa göre de değişir. Her çocuk resim yapar ve dolaysızca kendini ifade eder. Yaşa göre de değişir tabii ki. Düşünce, algı ve hayalgücü ufkunu geliştirir. Bu imkan her çocuğa verilmeli..

“Örtüsüz Karalamalar”

Toplumumuzun sanata mesafesi nasıl kapatılabilir? Uygulanmasına fırsat tanınsaydı önerileriniz olabilir miydi?

NA: Bazı kesimlerde sanat üzerine baskıcı bir tutum sözkonusu.. Ülkeyi şu an yönetir durumda olanlarda özellikle. Dini bir takım referanslarla “ucube” olarak görüyorlarsa da, Osmanlı döneminde, İran’da, islamın olduğu yerlerde de vakti zamanında sanat hep vardı. Sanat doğu toplumlarında kitap içlerinde, halılarda, dini mekanlarda, camaltı resimlerinde varlığını sürdürmüştür.
Sanatın galerilerde izlenmesi, son 100 yıla ait bir olay. Ayrıca alışkanlğın yanı sıra, sanat, ekonomik zenginlikle ilgili de bir durum. Evini geçindirme sorunu olan birilerinin sanata ayıracak zamanı da olmaz.

“Annemin Gelinliği”

İstanbul’a dair bir hayal projeniz var mı? Paylaşmak ister misiniz?

NA: Hayır yok.. İstanbul, bu yapılaşma ve orman katliamı ile zıvanadan çıkmış bir rant alanı haline getirildi ve herkesin bunda suç ortaklığı var. Bu tacizci binaları yapanların da, buralardan yer alalım, rant devşirelim diyen, buna itiraz etmeyen herkesin de…

İstanbul’u beş duyunuzla tarif eder misiniz?

NA: Korna gürültüsü, martı sesi.. Deniz ve tuvalet kokusu, ter kokusu…. Deniz çırpıntısı ve reklam afişleri, yokuşlar… Para ve deniz suyu dokunuşu, bahçe duvarları dokusu…Oldukça azalsa da balık tadı ve rakı tadı..

www.nazanazeri.com.tr

Asfalt Art Gallery Kadıköy’deki ender sergi mekanlarından biri… Hangi sanatçıların çalışmalarına yer veriliyor, verilecek? İlgi ne durumda?

NA: Asfalt’ı geçen yıl açtık ve dört serginin yanı sıra 12 de söyleşi yaptık ilk yıl. Anadolu yakası, yüksek sayıda sanatçının yaşadığı ve iki güzel sanatlar fakültesinin bulunduğu bir mekan. Fakat sanatın izlenmesi açısından yeterli değildi. Biz de Kadıköy’deki mekanlar olarak birleşip ilk olarak geçen sezon İkametgah Kadıköy sergilerini başlattık. Bu sezon da ilk sergimizi 7 Kasım’da yine İkametgah Kadıköy II ile açıyoruz.

Bizim geçen yıl söyleşilerimiz yoğun bir katılımla izlendi. İkametgah Kadıköy sergileri önemli bir ses getirdi ve ciddi bir izleyici artışı oldu. Asfalt çağdaş sanata, eski ve yeni kuşakları bir araya getirmeye, nitelikli sergiler gerçekleştirmeye önem veriyor. Nitelikli genç kuşakları hem sergileme anlamında destek oluyor ve ayrıca gerçekleştirdiği söyleşilerle, sanat alanını düşünsel düzlemde de beslemeyi amaçlıyor.

Asfalt Sanat Galerisi – Bahariye

İkametgah Kadıköy II’de neler yapacaksınız?

NA: Bu sene İkametgah Kadıköy’e yeni katılan mekanlar oldu. Bunların bir kısmı yeni açılmış galeriler ve yanı sıra, tasarım atölyeleri, Almanya’dan bir rezidans vs… Toplam katılan mekan sayısı 10’u geçiyor bu yıl. Bu yıl farklı olarak çeşitli atölye çalışmaları, çocuklarla atölye çalışması, sokak performansları gerçekleşecek. Vimeoda ve Facebook’ta bir teaser yayınladık. İkametgah Kadıköy II’ye katılan tüm mekanları İkametgah Kadıköy sayfasından ve Asfalt Sanat Galeri’sinin Facebook sayfasından görmek mümkün. Ayrıca bir etkinlik programı ve bir e-katalog hazırlıyoruz. Tüm program takvimi ve katılan sanatçılar yer alacak. Katalogda her sanatçının birer çalışmasına yer verdik. İkametgah Kadıköy II Sergileri, 7 Kasım – 9 Aralık 2012 arasında açık olacak.

Asfalt’ın sergisinde 13 sanatçı yer alıyor: Tomur Atagök, Nevhiz Tanyeli, Nur Koçak, Serkan Yüksel, Melike Kılıç, Nazan Azeri, Lebriz Rona, Murat Germen, Ayşe Yaltırım, Gürbüz Doğan Ekşioğlu, Ergin Asyalı, Beyza Boynudelik, Fulya Çetin.

Ayşegül Sönmez eski bir Kadıköylü olarak “Kadıköy Karşı mıdır?” üzerine bir söyleşi yapacak.